История Ганцевичского костела

Должен отметить молодого (всего 25 лет) научного сотрудника местного краеведческого музея Виталия Герасименю, который сознает, что краеведение — это не набор сведений из архивов, а сама живая история, связанные между собой вчерашний и сегодняшний дни, сфера, которой можно увлечь, если ее умело и с любовью представить. В газете "Савецкае Палессе" за 1 ноября 2008 г. нахожу его статью об истории Ганцевичского костела. В лице этого человека хочу пожелать счастливого творческого пути всем молодым краеведам, сказать, что за ними, как в джунглях за теми, кто рубит просеки, будет следовать целая армия интересующихся стариной.

Яўрэйская гісторыя Ганцаўшчыны

Да Другой сусветнай вайны ў Ганцавічах і навакольных вёсках жыло шмат яўрэяў. Яны былі амаль знішчаны падчас нацысцкай акупацыі. Гэта шырокавядома. Але ўсёй гісторыі яўрэяў на гэтай зямлі практычна ніхто ведае. Між тым, яна была багатай, хоць і кароткачасовай.

Яўрэі як у мястэчку Ганцавічы, так і щ вёсках сталі важнай часткай грамадства, рухавіком і чыннікам многіх сацыяльна значных працэсаў і развіцця мясцовай эканомікі. Нават нягледзячы на тое, што шмат разоў за разгледжаны перыяд мяняліся ўлады. Аднак фашысцкая акупацыя жорстка, бесчалавечна завяршыла яўрэйскую гісторыю ў азначаным рэгіёне.

З гісторыі Ганцавіч

Узнікненне і развіццё Ганцавіч было звязана з будаўніцтвам у другой палове ХІХ ст. чыгуначнай лініі Лунінец — Вільня, рух паяздоў па якой пачаўся ў 1884 г., тады ж была заснавана чыгуначная станцыя Ганцавічы (назва дадзена ад наймення суседняй вёскі).

Каля станцыі пачало фарміравацца паселішча. У канцы ХІХ — пачатку ХХ ст. тут працавалі паштовае аддзяленне, лесапільня, смалакурня, шкляны завод Вільгельма Краеўскага і Юліўса Столе, на якім выраблялі аконнае, люстраное, так званае бемскае (багемскае), шкло.