З даўніх часоў і аж да пачатку XX стагоддзя тут пралягала бойкая дарога з Давыд-Гарадка на Лахву і на Мокрава. Праўда, бойкай яна была толькі летам ды зімой, а ў часы веснавых і асенніх паводак усё наваколле залівалася вадой. Затое летам між кустоўя лазнякоў раслі пышныя травы ў пояс чалавека. На невысокай градзе, на якой скрыжаваліся дарогі і быў паварот на Мокрава (адсюль і назва Намакрава), высіліся бярозы, вольхі ды асіны.

У канцы XIX стагоддзя гэтыя мясціны закранула меліярацыя. Побач, па рэчышчы рачулкі Чадачкі пралягла канава Копанка, а пазней Чэрабасаўскі канал.