Добруш вядомы з XVI стагоддзя як вёска.

У адным з паданняў расказваецца, як сяляне, ратуючыся ад прыгнёту, шукалі месца для пасялення. I прыйшлі яны на круты бераг, дзе стаялі густыя дубовыя ды сасновыя лясы, і скрозь іх працякала звілістая блакітная стужка ракі. «Дабро ж»,— сказаў адзін. «И путь,— паказаў рукой удалечыню другі,— далёкий». Засталіся ўцекачы ў гэтым утульным месцы. Паселішчапачалі называць Добрушам, а рэчку — Іпуць. Вядомы з XVI стагоддзя як вёска Гомельскага староства Рэчыцкага павета Вялікага княства Літоўскага. Пасля ўваходу ў 1772 годзе ў склад Расійскай дзяржавы стала прыватным мястэчкам графа Румянцава, затым — князя Паскевіча. У гандлёвых кругах славілася вырабамі канатаў і парусаў.