Ивье - история города

Этимология названия города трактуется неоднозначно: В.Жучкевич считает, что название Ивье имеет славянское происхождение: от названия дерева – ивы (своим названием город обязан большому количеству плакучих ив, которые росли повсюду)i.
По мнению Н.Борщевской, Ивье – фино-угорского происхождения (означает “исток реки”).

Существует легенда, согласно которой, город возник благодаря княгине Еве (жене великого литовского князя Гедемина), по воле которой на территории, где сейчас расположен город, был построен красивый замок. Именно он и послужил началом поселения.

Іўеўшчына ў XIX - пачатку XX ст. Нацыянальна-вызваленчы рух

Пасля уз'яднання з Расіяй Іўе ўвайшло ў састаў Ашмянскага павета Віленскай губерніі. Мястэчка вырасла, ўмацавалася эканамічна.

Але далейшае развіццё было перапынена Айчыннай вайной 1812 года. У Іўе ўвайшла французская армія пад камандаваннем маршала Даву. Захапіўшы тэрыторыю Прынёманскага краю, французскія акупанты абклалі жыхароў Іўеўшчыны шматлікімі падаткамі, займаліся паборамі і грабяжом.

Сацыяльна-эканамічнае развіццё мястэчка ў XVI – XVIII гг. Арыянская школа

Больш падрабязныя звесткі аб Іўі ў пісьмовых крыніцах належаць да XVI ст. У 1520 годзе ў суд была пададзена скарга слонімскага старасты Яна Троцкага на свайго швагра, полацкага ваяводу Пятра Станіслававіча, які абвінавачваўся ў тым, што аднаасобна валодаў маёнткамі Іўем і Лахвой, хоць, паводле запавету сваёй маці, права распараджацца Іўем ён павінен быў падзяліць са сваёй сястрой, жонкай Я.Троцкага. Канчатковае вырашэнне гэта справа атрымала ў 1522 годзе. Каралеўскі суд сваім рашэннем ад 15 мая 1522 года пацвердзіў права полацкага ваяводы Пятра на збор падаткаў з маёнтка Іўе, а менавіта “даней грошовых  и медовых, бобровых и куничных, и житних”.

Ивье

Доктор филологических наук преподаватель Гомельского университета Александр Федорович Рогалев в газете «Культура» за 13–19 июля 2002 г. сообщает, что Ивье стоит на реке Ивянке, от которой оно получило название. В древности это была большая река и называлась она просто Ива. Когда на ее берегу образовалось поселение, оно стало главным ориентиром в данной местности, а река сделалась менее важным объектом. Отсюда и уменьшительное название ее — Ивянка. Вдобавок, уровень воды в реке упал до степени ручья.