Іван Данілавіч Трусевіч нарадзіўся ў беднай сялянскай сям'і ў лістападзе 1894 г. у мястэчку Лахва Мазырскага павета Мінскай губерні. З сямі гадоў ён пачаў працаваць, паспытаў рознага батрацкага хлеба: быў пастухом, потым ямшчыком, а калі падрос — рабочым на чыгунцы, вартаўніком. Пры гэтым самастойна вучыўся грамаце. У 1915 г. Трусевіч быў прызваны ў армію, служыў у запасным пяхотным палку, здаў экстэрнам экзамены за 5 класаў Петраградскага рэальнага вучылішча. Яму было прысвоена званне унтэрафіцэра, у тым жа 1915 г. скончыў і 3-юю петраградскую школу прапаршчыкаў. Ваяваў у Закаўказзі, у баях за крэпасць Эрзерум быў паранены. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі трапіў на Паўднёва-Заходні фронт, у чыне паручніка камандаваў кулямётнай ротай у 1-ай фінляндскай стралковай дывізіі. Тут Трусевіч сышоўся з бальшавікамі, за што ў хуткім часе быў арыштаваны. З-пад арышту ён уцёк у Мінск, дзе сустрэўся з членамі франтавога камітэта бальшавікоў (Заходняга фронту) М.В. Фрунзе, А.Ф. Мясніковым, П.І. Крывашэіным і інш.

У жніўні 1917 г. Трусевіч уступіў у РСДРП(б). Тады ж Мінскі Савет і франтавы камітэт бальшавікоў накіравалі яго на радзіму. Даручэнне ён атрымаў ад А.Ф. Мяснікова.

У 1493 г. Лахва — маёнтак, уласнасць Пятра Янавіча Мантыгірдавіча — троцкага ваяводы, пацверджана вялікім князем літоўскім Аляксандрам. Археалагічныя даследаванні, праведзеныя ў наваколлі, датуюць тут наяўнасць жыцця яшчэ ў раннім жалезным веку — 2,5 – 1,5 тысячы гадоў назад.

 У 1518 г. Лахва (воласць Лахаўская, Ляхаўская) — маёнтак, уласнасць Станіслававай Пятровічавай Кішчынай — Зафіі Пятроўны Мантыгірдаўны — гародзенскай старасцінай, земскай маршалкавай і троцкай ваяводзянкі, якая завяшчала яго ў складзе трэцяй часткі ўсіх сваіх маёнткаў свайму сыну Пятру Станіслававічу Кішку (пасля сваёй смерці), пацверджанне гэтага акта каралём польскім і вялікім князем літоўскім Жыгімонтам.

Территория, где возникла Лахва была обжита людьми еще в древние времена. В районе Лахвы на левом берегу реки Смерди на стоянке каменного века археологами были обнаружены различные находки представляющие интерес. В двух километрах от села располагается поселение железного века. Эта местность располагалось на берегах р. Смерди, поэтому рыболовство стало одним из основных занятий жителей Лахвы. Само поседение под названием Лахва известно с 1493 года. Это имение было в собственности трокского воеводы Петра Монтмгирловича. В 1523 году в этом селе насчитывалось 152 дыма. В 1589 местечко в Новогрудском повете.