Клеччына на старонках польскіх выданняў

Збіраючы матэрыял па гісторыі родных мясцін раз-пораз трапляў на згадкі пра іх у польскіх выданнях 1920-30-х гг. Праваднікі для турыстаў, краязнаўчыя і папулярныя часопісы не абыходзілі ўвагаю наш край. Вось некаторыя прыклады такіх матэрыялаў.

Кніжка “Праваднік па Мінскай губерніі” ўбачыла свет у Варшаве ў 1919 г. Яна зусім невялікая. Усяго 36 старонак. У апісанні Слуцкага павета пералічаны найбольш цікавыя з гістарычнага боку населеныя пункты. Сярод іх сустракаем Клецк, Сіняўку, Галынку і Радзівілімонты. Пра сам горад напісана наступнае: “Мястэчка Клецк над ракою Лань у 60 вярстах ад Слуцка. Стары горад, які згадваецца ўжо ў ХІ ст., у часы Жыгімонта Аўгуста быў перададзены Радзівілам, якія ў 1586 г. утварылі клецкую ардынацыю з рэзідэнцыяй у Радзівілімонтах. У 1874 г. ардынацыя была аб’яднана з Нясвіжскай. Мураваны касцёл вядомы з 1550 г. Мясцовасць гэта вядомая дзякуючы перамозе над татарамі, якія пустошылі край, атрыманай у 1506 г. польскім войскам пад камандаваннем князя Міхаіла Глінскага”. Не тлумачыцца, на якой падставе атрады наваградскай, менскай, гарадзенскай шляхты, сярод якой не было ніводнага паляка, ператварыліся ў “войска польскае”. Але трэба ўлічваць, што кніга сярод іншага павінна была паказаць “адвечную польскасць” Міншчыны. Таму не варта чакаць ад яе поўнай гістарычнай аб’ектыўнасці.

Стваральнік гімназіі

 

Сёлета сярод разнастайных юбілейных дат вылучаецца адна – адметна клецкая. 90 гадоў таму назад у горадзе пачала дзейнічаць беларуская гімназія. Беларуская не толькі па назве, але і па духу. Яна праіснавала ўсяго сем гадоў. Але сам гэты факт дазваляе паставіць наш горад у адзін шэраг з цэнтрамі нацыянальна-культурнага жыцця на абшарах ІІ Рэчы Паспалітай, своеасаблівымі крэпасцямі на шляху паланізацыі. На вялікі жаль, і да сённяшняга дня гісторыя гімназіі амаль не вывучана. Гэтак жа мала вядома і пра людзей, што стаялі ля яе вытокаў. Чамусьці з мясцовага кантэксту выпала імя стваральніка навучальнай установы таленавітага настаўніка і патрыёта Язэпа Канстанцінавіча Шнаркевіча. Ён нават не згадваецца ў раённай кнізе “Памяць”.

Из истории Клецка

Александр Федорович Рогалев в своей книге «Сцежкі ў даўніну» поясняет, что суть названий белорусских городов не следует выявлять упрощенно: Сенно — от слова «сено», Клецк — от слова «клеть» и т.д. Истории, сочиненные таким простым способом, только вводят в заблуждение. Следует постоянно помнить, что большинство названий белорусских городов возникло даже не тысячу, а более лет тому назад.

Название Клецк произошло от названия реки, на берегу которой первоначально разместилось данное поселение. Что касается летописей, то Клецк в них встречается в следующих формах: Клечьск, Клеческ, Кльческъ. То есть, имя ныне уже забытой реки — Клеч или Клеча.