Да Другой сусветнай вайны ў Ганцавічах і навакольных вёсках жыло шмат яўрэяў. Яны былі амаль знішчаны падчас нацысцкай акупацыі. Гэта шырокавядома. Але ўсёй гісторыі яўрэяў на гэтай зямлі практычна ніхто ведае. Між тым, яна была багатай, хоць і кароткачасовай.

Яўрэі як у мястэчку Ганцавічы, так і щ вёсках сталі важнай часткай грамадства, рухавіком і чыннікам многіх сацыяльна значных працэсаў і развіцця мясцовай эканомікі. Нават нягледзячы на тое, што шмат разоў за разгледжаны перыяд мяняліся ўлады. Аднак фашысцкая акупацыя жорстка, бесчалавечна завяршыла яўрэйскую гісторыю ў азначаным рэгіёне.

Узнікненне і развіццё Ганцавіч было звязана з будаўніцтвам у другой палове ХІХ ст. чыгуначнай лініі Лунінец — Вільня, рух паяздоў па якой пачаўся ў 1884 г., тады ж была заснавана чыгуначная станцыя Ганцавічы (назва дадзена ад наймення суседняй вёскі).

Каля станцыі пачало фарміравацца паселішча. У канцы ХІХ — пачатку ХХ ст. тут працавалі паштовае аддзяленне, лесапільня, смалакурня, шкляны завод Вільгельма Краеўскага і Юліўса Столе, на якім выраблялі аконнае, люстраное, так званае бемскае (багемскае), шкло.