У палескай глушы
«...Улетку прабрацца ад адной вёскі да другой можна толькі на пары прывучаных да гэтых жудасных дарог валоў і то з дапамогай вопытнага правадніка. Вясною ж і восенню вада выходзіць з берагоў балот, ручаёў і рэчак, далёка разліваецца ўбакі і зусім спыняе і гэтыя слабыя зносіны. Мясцовасць лясістая, нізкая, балоцістая, з вельмі слабым скатам на поўдзень, падлягае вясеннім паводкам ад разліву ракі Случ. Ворыўныя палі пакутуюць ад навакольных высокіх густых лісцевых лясоў. Усе ворыўныя палі раскіданы паміж сенажацямі, зараснікамі і лясамі. Авёс, проса, бульба добра ўдаюцца, жыта — у вельмі сухія гады толькі. Саду няма і не можа быць разведзена па прычыне мокрай мясцовасці і падглебы, насычанай вадой...»
Н. Зеленскый Материалы для географии и статистики России.